Zacznij pisać i sprawdź co się zmieni. O pisaniu ekspresywnym słów kilka

Wyobraź sobie taką sytuację, że piszesz o tym, czego nie powiedziałbyś nikomu innemu. Piszesz o swoich myślach, emocjach i przeżyciach, które w jakiś sposób wywarły piętno na Twoim życiu. Piszesz o tym, co Cię boli, cieszy, smuci i nie pozwala spać. Pisanie ekspresywne, bo tak nazywa się technika o której mowa, to wyjątkowe narzędzie badane przez Profesora Jamesa W. Pennebakera od lat 80 tych. To sposób na zbliżenie się do siebie. Na lepsze poznanie siebie, tego o czym informują Cię Twoje emocje oraz sprawniejszego zarządzania nimi. To narzędzie, które może pomóc Ci wprowadzić realne zmiany do swojego życia.

Badanie profesora Jamesa W. Pennebakera.

Lata 90 te. Profesor James W. Pennebaker opublikował wyniki badania, które przeprowadził na grupie studentów z Southern Methodist University. Badanie polegało na tym, że zaproszeni studenci zostali podzieleni na grupy. W pierwszej grupie studenci przez 3 kolejne dni, po 20 minut dziennie, nieprzerwanie pisali o najtrudniejszych doświadczeniach swojego życia. W taki sposób, który zawierał ich najgłębiej skrywane myśli i emocje. Druga grupa, kontrolna, mogła pisać o czymkolwiek lekkim i codziennym, jak np. gotowanie obiadu itd.

Studenci z I grupy otrzymali instrukcje, że mają pisać o tym, co wywołuje w nich najtrudniejsze emocje. Mogą to być sytuacje bieżące bądź z przeszłości, z relacji z rodzicami, nauczycielami, kolegami, o tym kim są i kim chcą być, co ich stresuje i czym się martwią. Mieli nie przejmować się gramatyką ani ortografią i pisać nieprzerwanie przez 20 minut.

Wyniki tego badania przerosły oczekiwania profesora Jamesa W. Pennebakera. Od lat 90 tych Profesor i jego zespół przeprowadził podobne badania na tysiącach ludzi na całym świecie, nauczycielach, uczniach, emerytach, ciężko chorujących osobach czy więźniach. Ludziach pochodzenia z całego świata. Wśród wszystkich badanie dawało podobne efekty.

Wielu pisarzy i poetów zna terapeutyczne efekty zapisywania swoich myśli i tworzenia różnych historii. Jednak pisanie ekspresywne nie musi mieć nic wspólnego z tworzeniem dla innych. Jest to forma tworzenia wewnętrznych narracji dla siebie. Oprócz pisarzy i poetów praktyka pisania nie była zbyt powszechna wśród ludzi. Profesor Pennebaker pisanie ekspresywne wprowadził do codzienności wielu osób na całym świecie i tym samym dał im narzędzie, z którego mogą korzystać w zaciszu własnego domu a które prowadzi do uzdrawiania zarówno emocji jak i ciała.

Wypisz to z siebie.

Pisanie o swoich najskrytszych emocjach i przeżyciach ma wartość terapeutyczną. Jednak tutaj chodzi o szczególny rodzaj pisania, który zakłada że nikt nie będzie miał dostępu od naszych zapisków oraz zawierający nasze myśli, emocje i doświadczenia. To pozwala na przelewanie na papier swoich najskrytszych tajemnic. Takich, których obawiamy się ujawnić komukolwiek.

Konfrontując się ze sobą podczas pisania nie stosujemy „unikania poznawczego”, które charakteryzuje się tym, że odpychamy wszelkie trudności, udając, że nie są ważne i nie istnieją. Badania dowodzą (J. Borton, A. Casey), że osoby, które odpychają trudne myśli i emocje, ostatecznie i tak poświęcają im więcej energii, a na dodatek są bardziej zestresowane, przygnębione a także mają niższą samoocenę w porównaniu do osób, które nie stosują poznawczego uniku.

Wiele badań pokazywało, że dzielenie się swoimi tajemnicami, troskami i trudnymi doświadczeniami przez pisanie, daje ulgę i pozwala żyć pełniej, lepiej rozumieć swoje zachowania i wybory i wprowadzać pożądane zmiany do swojego życia. Również uwalniać się od powracających myśli, które nie pozwalały żyć teraźniejszością.

Technika pisania.

Wariacji na temat pisania ekspresywnego jest wiele. Bazową technikę upowszechnił właśnie James W. Pennebaker i do dziś bada jej efekty. Nie ma jeszcze przetłumaczonych publikacji Jamesa W. Pennebakera na język polski, tak więc by lepiej poznać tę metodę warto skorzystać z pomocy kogoś, kto się tym zajmuje a najlepiej praktykuje pisanie ekspresywne. W Polsce nie jest to jeszcze popularne narzędzie, jednak za granicą, w USA jest wielu specjalistów, którzy uczą tego rodzaju kontaktowania się ze sobą. Tworzą społeczności pisania ekspresywnego, prowadzą warsztaty i edukują różne środowiska od nauczycieli i uczniów, przez lekarzy czy po prostu osoby chcące wykorzystać pisanie ekspresywne do pracy nad lepszą jakością własnego życia.

Czy pisanie służy wyłącznie osobom z trudnymi doświadczeniami?

Badania pokazują, że świetne efekty pisania mają osoby, które zmagają się z trudnymi doświadczeniami z przeszłości i właśnie je opisują (w określony sposób) w swoich dziennikach. Jednak każdy z nas na co dzień doświadcza wielu trudnych i stresujących sytuacji. Wielu z nas poszukuje odpowiedzi na pytania podobne do tych: „Czego chcę”, „Czego nie chcę” „Dlaczego tak czuję”, „Jak mogę to zmienić”, „Co mogę zrobić w tej sytuacji”. Pisanie ekspresywne służy również jako technika samorozwoju, pogłębiania samoświadomości i wiedzy o sobie. A ta daje więcej możliwości wprowadzania zmian, których pragniemy w swoim życiu. Zatem pisanie ekspresywne to technika dla każdego, kto chce lepiej radzić sobie ze stresem dnia codziennego, lepiej rozumieć swoje emocje i to, co chcą nam powiedzieć oraz skuteczniej kontaktować się ze swoimi potrzebami. Pisanie ekspresywne może wspierać wielu ludzi w radzeniu sobie z trudnościami i wyzwaniami, które przynosi życie.

Czy pisanie to terapia?

Pisanie ekspresywne ma wartość autoterapeutyczną, ale nie zastąpi psychoterapii, jeśli faktycznie jest taka potrzeba. Może ją jednak skutecznie wpierać, jako narzędzie do wykorzystywania pomiędzy spotkaniami z terapeutą. Dlatego jeśli pisząc ekspresywnie poczujesz, że ta technika Ci nie pomaga a bardziej potrzebujesz obecności specjalisty – absolutnie sięgnij po nią.

Dlaczego warto zacząć praktykować pisanie ekspresywne?

No właśnie, jakich efektów możemy spodziewać się pisząc ekspresywnie? Wśród tysięcy osób, które badał profesor James W. Pennebaker na całym świecie, odnotowano wiele korzyści.

Ludzie, którzy pisali o swoich trudnych doświadczeniach znacznie rzadziej niż inni chodzili do lekarza.

Osoby, które pisały mogły pochwalić się:

• mniejszą liczbą absencji pracowników
• wzrostem średniej oceny u studentów
• mniejszą liczbą symptomów fizycznych (określaną na podstawie relacji osób wykonujących ćwiczenie)
• zmianą składu krwi pod kątem czynników związanych z aktywnością układu immunologicznego (badanym osobom pobierano krew przed eksperymentem oraz kilka miesięcy po, badania pokazywały istotne zmiany w systemie odpornościowym).
• spadkiem poziomu stresu, negatywnych doznań i mniejszą liczbą depresji
• mniejszą liczbą wizyt u lekarza (sześć miesięcy po ćwiczeniu osoby z grupy eksperymentalnej znacznie rzadziej odwiedzały lekarza niż osoby, które ćwiczenia nie wykonywały)

Osoby, które praktykują pisanie ekspresywne lepiej radzą sobie ze stresem. Mają łatwiejszy dostęp do swoich potrzeb i emocji oraz doświadczają mniej symptomów fizycznych stresu.

James Pennebaker tak tłumaczy proces, który zachodzi podczas pisania:

„Akt przekładania emocji w obrazy i słowa zmienia sposób w jaki dana osoba organizuje i myśli o trudnym doświadczeniu. Poprzez zintegrowanie myśli i uczuć ludziom łatwiej skonstruować spójną narrację doświadczenia. Uformowane w ten sposób wydarzenia mogą być efektywniej zrekapitulowane, przechowywane i zapomniane.”

Mówiąc inaczej przełożenie trudnych doświadczeń na słowa oraz wyjęcie głęboko skrywanych emocji pozwala włączyć je w siebie i pójść dalej w życiu.

Jak można uczyć się pisania ekspresywnego?

Jeśli chcesz nauczyć się technik pisania ekspresywnego i wdrożyć tę praktykę do swojej codzienności, zapraszam na pierwszy w nowym roku warsztat z pisania dziennika ekspresywnego E-MOC-JA – warsztat pisania dziennika ekspresywnego, który już 27 stycznia w Białymstoku.

Zostały jeszcze 4 wolne miejsca. Więcej informacji znajdziesz tutaj:

Pisanie ekspresywne

Autor: Monika Kliber